GUY VAN DEN BULCKE - Retrospectieve Van 03/05/2022 tot 21/05/2022 Grote Steenweg 19-21 - BERCHEM - 2600
GUY VAN DEN BULCKE - Retrospectieve
Campo & Campo
Grotesteenweg 19-21 te Berchem (Antwerpen),
van 3 tot 21 mei
Campo & Campo, Grotesteenweg 19-21 te Berchem (Antwerpen), organiseert van 3 mei tot 21 mei 2022 een retrospectieve van Guy Van den Bulcke (Antwerpen 1931). Tevens is werk van deze kunstenaar te bewonderen op een officiële nevenactiviteit van de Biënnale van Venetië 2022 een goede gelegenheid om in dit artikel op zijn oeuvre terug te blikken.
Guy Van den Bulcke heeft van bij de aanvang op een persoonlijke wijze een schilderkunstig parcours afgelegd. Hij kreeg een gedegen opleiding aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten Antwerpen en aan het Nationaal Hoger Instituut voor Schone Kunsten te Antwerpen. Hij won als student en als jong kunstenaar eind jaren veertig – eerste helft van de jaren vijftig tal van kunstprijzen: Prijzen De Keyser (1949), Van Lerius (1950), Jussiant (1951), De XII (1952), L. Meeus (1952), alsook de prestigieuze Prijs van Rome in 1952 en de gegeerde Prijs van de Jeune Peinture Belge in 1954. Hij wordt met de internationale kunstwereld geconfronteerd door studieverblijven in Italië (1952) en te Parijs (1954). Binnen de 2° generatie van de abstracte kunst was hij een van de vroege beoefenaars met informeel werk in de tweede helft van de jaren vijftig en de vroege jaren zestig en met expo’s in topgaleries in binnen- en buitenland, van het Paleis voor Schone Kunsten te Brussel tot de Galleria Apollinaire te Milaan, de galerie ook van de Milanese school (Lucio Fontana, Piero Manzoni,…). Hij wordt dan ook opgenomen in het standaardwerk van Michel Seuphor “De abstracte schilderkunst in Vlaanderen” (Uitgeverij Arcade – Brussel 1963) met een tekst van de befaamde kunstcriticus Leon-Louis Sosset, waaruit volgend sprekend citaat “Van 1957 af maakt hij uitgelaten picturale improvisaties, waarvan de huppelende kleuren op zijn koortsige aandrang duiden. Zijn werk ademt in het klimaat van een vurige vrijheid, zijn palet bont en convulsief geleid door gevoelens van verscheurdheid en uiteenspatting.” De kunstenaar signeerde in deze periode onder de naam “Guy Bulcke”.
Begin jaren zestig trok Guy Van den Bulcke zich een tijd lang terug uit de kunstwereld, werd een gewaardeerd zakenman, maar bleef in alle onafhankelijkheid schilderen. In die tussenperiode kwam de figuratie opnieuw op de voorgrond met de internationale bewegingen van de pop-art en het hyperrealisme. In 1975 verraste hij de artistieke wereld opnieuw om vanaf dan binnen de figuratie via een uitzuiveringsproces een eigen stijl te ontwikkelen. De figuratieve schilderijen van Guy Van den Bulcke kunnen niet eenduidig verklaard worden. Het vergt tijd en aandacht om ze te exploreren. Zijn picturale productie wordt gekenmerkt door een dualiteit binnen hetzelfde doek. Zo verschijnen tegenover zuiver figuratieve elementen als landschappen, vogels, interieurs, straattaferelen, mannen en vooral vrouwen uit alle continenten, vaak prachtige abstracte schema’s. Zijn ervaringen als avontuurlijke wereldreiziger legt hij vast in het schilderen van weidse landschappen en zijn kennis als amateur-ornitholoog als schilder van alle soorten vogels. Maar let op, er is vaak geen verband tussen het landschap en de vogelsoort. In zijn werk is er steeds een spanning tussen realiteit en fictie. Zulk een picturale houding is niet zo ver verwijderd van het surrealisme, maar hij is geen surrealist, net zo min als hij een pop-art kunstenaar of een hyperrealist is. Hij heeft binnen de figuratieve kunst een eigen niche ontwikkeld. En dat is zijn grote verdienste.
Zijn werkproces in zijn studio te Schoten is uniek: er is vooreerst de keuze uit de inhoudelijke thema’s, de combinaties ervan, de waarden, de nuances, de tinten, de transparantie van de verflagen, de figuren en de achtergrond. Altijd weet hij het zuiver materiële, het zuiver realisme te ontstijgen. Steeds bereikt Guy Van den Bulcke een graad van vergeestelijking. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ook dit unieke figuratieve oeuvre de nodige erkenning kreeg door exposities in bekende galeries in binnen- en buitenland, van Campo & Campo (1993) te Antwerpen tot La Colombe d’Or te Houston, Texas (van 2000 tot 2014), door mooie publicaties met als hoofdauteurs wijlen professor Marcel van Jole en Ernest Van Buynder, door een goede verspreiding van zijn werk tot in de USA toe, en recent door een viervoudige selectie voor een officiële nevenactiviteit van de Biënnale van Venetië (2015, 2017, 2019 en 2022), toch wel de voornaamste kunstmanifestatie ter wereld. Het betreft een internationale groepsexpositie in het mooie en historische Palazzo Mora onder de titel “Personal Structures – Identities” georganiseerd door het European Cultural Centre. Zijn recente schilderijen passen volkomen in dit thema, omdat de inhoud van zijn doeken een confrontatie inhouden met wat hem door Tijd en Ruimte bezielde: een eigen stem binnen de figuratieve kunst.
Samen met de retrospectieve bij Campo & Campo wordt van eind april 2022 tot november 2022 in Palazzo Mora (Venetië) dus een selectie van zijn recent werk tentoongesteld ter gelegenheid van de Biënnale van Venetië. Een dubbel eresaluut aan deze integere en authentieke kunstenaar.
Ernest Van Buynder
erevoorzitter van het Museum voor Hedendaagse Kunst Antwerpen (MuHKA)
